[vc_row][vc_column][vc_row_inner][vc_column_inner width=”1/4″][/vc_column_inner][vc_column_inner width=”3/4″][vc_column_text]فرآیند تصمیم گیری منطقی
فرایند تصمیم گیری منطقی، فارغ از احساسات فرض شده است.
ما باید بسیاری از تصمیمات خود را با کنار گذاشتن احساسات اتخاذ کنیم. اما خیلی از تصمیمات را نمی توان بدون احساسات گرفت. برای مثال، نمی توانید تصمیمات رمانتیک و عاشقانه مثل عاشق شدن، انتخاب ازدواج و خرید هدیه برای کسی که خیلی دوستش دارید، بدون احساسات بگیرید.
گاهی تصمیماتی که می گیریم متاثر از احساسات ما هستند. و بعد ها متوجه می شویم که نتایج بهتری داشته اند. مانند خرید یک قطعه هنری که دوستش دارید یا ایجاد تغییرات ناگهانی در زندگی جهت پیشرفت. اما ما موقعیت هایی را بررسی می کنیم که در آنها احساسات بشدت بر منطق تاثیر می گذارند و منجر به پیامدهای ناراحت کننده ای می شوند.
اولین قدم در مرحله تصمیم گیری منطقی، تشخیص و تعریف مشکل است.
بنابراین اگر مشکل وجود دارد و مشخص نیست، ممکن است نیاز داشته باشید یک مشکل یا یک سوال بسازید.
نکته مهم: فرایند تصمیم گیری عقلایی خیلی مجزا و مشخص شده است. این فرایند فرض را بر این می گیرد که هر تصمیم، رویدادی با یک آغاز و پایان واضح و مشخص است. اما در واقعیت چنین نیست. گزینه هایی که امروز در دسترس شما است، نتیجه تصمیمات شما در گذشته است.
احساسات منفی باعث کم شدن توجه ما و سرعت بخشیدن به فرایند تصمیم گیری و در نتیجه عملکردهای بی منطق می شوند.
این امر،به نوبه خود، اغلب پشیمانی های بعد از تصمیم گیری را به بار می آورد. احساسات منفی، مانند؛ عصبانیت، نامیدی، نفرت و انتقام بیشتر وقتی خود را نشان می دهند که ما در مواجهه با انتخاب هاب سخت و پر استرس در بین اهداف هستیم.
اتخاذ تصمیمات مهم و بحرانی نباید بر اساس نوسانات احساسات باشند.
________________________________________
شش مرحله فرآیند تصمیم گیری منطقی و عقلایی :
1- تشخیص شناسایی مسئله:
مسئله زمانی وجود دارد که تفاوتی بین وضع موجود و وضع مطلوب وجود داشته باشد.
2- شناسایی معیارهای تصمیم:
این مرحله مشخص می کند، که چه چیزی در تصمیم گیری مربوط و مهم است. در این مرحله از فرایند تصمیم گیری، علایق، ارزش ها، اهداف و الویت های شخصی تصمیم گیرنده مشخص می شود.
3- وزن دهی معیارها:
از آنجا که معیارها به ندرت اهمیت یکسانی دارند، تصمیم گیرنده نیاز به وزن دهی معیارها دارد که از قبل شناسایی شده اند، تا بتوان الویت درست را در تصمیم گیری به آنها بدهد.
4- ایجاد گزینه ای مجدد:
در ایم مرحله لازم است تصمیم گیرنده همه گزینه های ممکن برای موفقیت در حل مسئله را ایجاد کند.
5- ارزیابی هر گزینه:
بعد از اینکه گزینه ها شناسایی شدند، هر کدام باید به طور دقیق ارزیابی و تحلیل شوند. در اینجا رده بندی گزینه ها در دو معیار نقاط قوت و نقاط ضعف که باید در مقایسه معیارها و وزن به دست آمده در مراحل دوم و سوم مشخص شود.
6- انتخاب گزینه ای که بیشترین امتیاز را دارد:
در نهایت با انتخاب کردن گزینه ای که بالاترین امتیاز را بدست آورده، فرایند به پایان می رسد. این گزینه بهینه است.[/vc_column_text][/vc_column_inner][/vc_row_inner][/vc_column][/vc_row]